O frameworkach PHP...

O php-owych frameworkach… słów kilka… a raczej o jednym, bądź dwóch, małe przemyślenia…

Może na początku powinienem podkreślić, że aktualnie webdeveloperką zajmuję się już bardzo sporadycznie, głównie na własne potrzeby, więc nie siedzę na bieżąco w temacie php-owych frameworków.

Tak już jest, że obecnie wolę swoje kompilowane języki i desktopowe/systemowe aplikacje ;)

Na uniwerku, na zaliczenie z projektu muszę stworzyć panel do zarządzania serwerem usługowym. Jako serce zaprzęgłem Zend Framework. Już kiedyś coś tworzyłem z “jego pomocą” i nawet przyjemnie się pisało, tylko ta ociężałość, rozbudowana struktura i funkcjonalność czasem może sprawić trochę problemów.

I tak sobie przeglądając dokumentację ZF-a przypomniałem sobie o moim projekcie małego, prostego i wydajnego frame-a, o którym pojawiły się kiedyś nawet dwie notki: Pseudo-inteligentny router w PHP i Forwardowanie akcji w PHP. Naszła mnie chwila zastanowienia… co z tym moim frameworkiem dalej? W końcu kiedyś coś tam już zacząłem pisać. Na swoje potrzeby, spełniające moje wymagania, aby ułatwiało mi pisanie czegokolwiek webowego.

I teraz tak się zastanawiam, czy to w ogóle ma sens, skoro jest Zend i multum innych, lepszych, bądź gorszych frameworków PHP. Skoro Zend ma wszystko, a nawet więcej, z tego co mi potrzeba, to czy warto jeszcze się babrać i coś swojego tworzyć, biorąc pod uwagę poświęcony na to czas, którego i tak nigdy nie ma?

To prawda, że czasem trzeba się trochę nagimnastykować w Zendzie czy innym, aby osiągnąć zamierzony cel. Co spowodowane jest głównie przez skomplikowanie i elastyczność mającą na celu dopasowanie się do jak największej liczby możliwości, przypadków użycia i programistów z niego korzystających. Tak żeby wszystkim dogodzić.

I może chociaż z tego powodu warto coś sobie napisać?
Coś co przede wszystkim mi ułatwi pisanie i korzystanie, bo w końcu inni mnie w tym wypadku już nie obchodzą ;)

Dochodzimy do tematu wygody i użyteczności.

Weźmy na przykład taki ActiveRecords i tym podobne wynalazki. W wielu przypadkach wydaje mi się bezużyteczny, bo ileż się namęczę z jakimś bardziej złożonym i skomplikowanym zapytaniem. Prędzej go napiszę “ręcznie”, co też będzie znacznie wygodniejsze, niż składanie go z 20 metod.

Oczywistą przewagą ActiveRecorda jest abstrakcja. Wystarczy zmienić implementację sterownika bazy i można generować zapytania do dowolnej bazy bez poprawiania kodu. Ale czy znów tak często zmieniamy bazę danych, szczególnie w nieco mniejszych aplikacjach?

Inna sprawa to porozrzucanie po 40 klasach 4 funkcji, i tworzenie 10 obiektów tylko po to, aby zmienić jakąś regułę w routingu czy funkcjonalność w innym module. I później przedzierać się przez tony dokumentacji i kodu ;)

Tak sobie myślę, że chyba jednak dokończę tego mojego frameworka. Ileż to ja różnych projektów wstrzymałem, zawiesiłem, czy porzuciłem na różnych stopniach zaawansowania prac. Głównie z braku czasu oraz zmian w zapotrzebowaniu i użytkowaniu danego produktu (projektu). Wypadałoby chociaż cześć kiedyś skończyć bądź doprowadzić do jakiegoś stanu przydatności i używalności, bo może dla kogoś okażą się przydatne.

W sumie znam “trochę” Zenda i śp. CodeIgnitera, no i raczej nie planuję już nic poznawać w tej materii, bo po co? Jak napisałem na początku, webdeveloperką zajmuję się już bardzo rzadko, więc nie jest mi to potrzebne do życia jak kiedyś.

Niemniej, będę musiał wybrać jakiegoś frame-a do kilku stron, które dawno miały powstać. Pewnie będzie to albo Zend, albo ten mój własny “frame”. Zobaczymy ;)